Τρίτη 22 Απριλίου 2008

Ζαλίζομαι! Σταματήστε τη Γη να κατέβω.

Παγκόσμια ημέρα της (Μάνας) Γης, εχθές λοιπόν!



Διεθνής διασυρμός για τη χώρα μας η απόφαση επιτροπής του ΟΗΕ

Μας απέβαλαν από το «Κιότο»

Η μόνη από τις 141 χώρες που υπέγραψαν το Πρωτόκολλο και δεν διαθέτει αξιόπιστο σύστημα καταγραφής αερίων ρύπων

Η Ελλάδα
-Βρίσκεται σε μη συμμόρφωση
-Οφείλει μέσα σε 3 μήνες να εκπονήσει σχέδιο καταγραφής εκπομπών
-Εξαιρείται από το σύστημα εμπορίας ρύπων


Μέγα ζήτημα ηθικής τάξεως, αλλά και ουσίας, αποτελεί η απόφαση της Επιτροπής Συμμόρφωσης του Πρωτοκόλλου του Κιότο να αποβάλει την Ελλάδα από μηχανισμούς του Πρωτοκόλλου. Το ΥΠΕΧΩΔΕ παραδέχεται εμμέσως το γεγονός, αλλά επιτίθεται στο... ΠΑΣΟΚ και στην αρμόδια επιτροπή του Αστεροσκοπείου, επειδή αποκάλυψαν το θέμα!

Αντιγράφω από Ελευθεροτυπία (22-04-2008)


Χρόνια Πολλά, ΜΑΝΑ

Παρασκευή 4 Απριλίου 2008

Πρόταση για ανέγερση μνημείου"Β. Τσιτσάνης" στον Μπαξέ

ΔΗΜΟΣ ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ
Περαία, 4-4-2008


ΠΡΟΤΑΣΗ
ΓΙΑ ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΜΝΗΜΕΙΟΥ "Β. ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ" ΣΤΟΝ ΜΠΑΞΕ

Με αφορμή την είδηση της εκταφής του Β. Τσιτσάνη από το Α΄ Νεκροταφείο του Δ. Αθηναίων και διαβάζοντας σε σχετικό δημοσίευμα των "Νέων" (4/4/2008)τα λόγια της κόρης του, Βικτώριας: «Είναι δυνατόν; Ο πατέρας μου είναι όλη η Ελλάδα. Τι να πω; Ειλικρινά ντρέπομαι», προτείνω την μεταφορά των οστών του σε μνημείο που θα ανεγερθεί σε δημόσιο χώρο στους Νέους Επιβάτες, τους οποίους τραγούδησε και ύμνησε με το γνωστό τραγούδι του "Μπαξέ Τσιφλίκι". Θεωρώ ότι η δημιουργία αυτού του μνημείου ως "τελευταία και μόνιμη κατοικία" του Β. Τσιτσάνη θα αποτελέσει για τον τόπο μας, όπως δήλωσε και ο Μ. Θεοδωράκης, "εθνικό κτήμα"καθώς και αποτίμηση φόρου σε "έναν από τους σημαντικότερους διαμορφωτές της ψυχής και της αισθητικής τής συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού",για τον οποίο ο Γιάννης Τσαρούχης είπε: «Δεν θα είχαμε πολιτισμό εάν δεν υπήρχε».

ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΟΝΤΑΙ:
α) Φ/Ο δημοσίευμα εφημερίδας "Τα Νέα"
β) Φ/Ο δηλώσεων Μ. Θεοδωράκη

Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ

ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ


"Αυτοτελείς μηχανισμοί εξουσίας" τα ΜΜΕ

Κωνσταντόπουλος και Μάνος για το νέο πολιτικό τοπίο

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

«Αυτοτελείς μηχανισμούς εξουσίας» χαρακτήρισε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού Νίκος Κωνσταντόπουλος, μιλώντας στη διημερίδα για το νέο κομματικό τοπίο στη Ελλάδα, στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. «Τα ΜΜΕ απλώς αξιοποιούν τις αδυναμίες των πολιτικών», τόνισε ο Στέφανος Μάνος.

Ο Ν. Κωνσταντόπουλος, στο κατάμεστο από φοιτητές αμφιθέατρο, ανέφερε ότι «ο δημόσιος βίος είναι νοσηρός» και μίλησε για «αλληλομετάθεση ευθυνών χωρίς διάθεση επίλυσης των προβλημάτων από τα κόμματα εξουσίας». Τόνισε, μάλιστα, πως «η ανομία στα ΜΜΕ οδηγεί στην αδιαφάνεια τα οικονομικά των κομμάτων» κι ότι «τα κόμματα προσαρμόζονται σε πολιτικό μαϊμουδισμό που επιβάλλουν τα μέσα».

Ο Στ. Μάνος υποστήριξε πως δεν επίκειται καμιά αλλαγή στο κομματικό τοπίο. «Ο νέος εκλογικός νόμος ενισχύει σκανδαλωδώς τον νικητή», ανέφερε κι επισήμανε ότι «αλλαγή θα είχαμε αν άλλαζαν μυαλά οι ψηφοφόροι και συνειδητά συμπεριφέρονταν ωσάν να ίσχυε απλή αναλογική». Ανέφερε ότι απαιτούνται λύσεις για την αθλιότητα στη δημόσια διοίκηση, το χαμηλό επίπεδο στην Παιδεία, την ατολμία στο Ασφαλιστικό και τη διαφθορά, ενώ χτύπησε το καμπανάκι του κινδύνου για «το τελευταίο πράγμα που απομένει στη χώρα μας», το περιβάλλον.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/04/2008

Πέμπτη 3 Απριλίου 2008

Χέσε ψηλά κι αγνάντευε και πέτα βοτσαλάκια

Πολυμελής η "σκιώδης" κυβέρνηση

Το αίτημα για σφιχτό και ολιγομελές σχήμα μένει ανικανοποίητο. Ξεκάθαρο ρόλο ζητούν τα έμπειρα στελέχη του ΠΑΣΟΚ

Περισσότεροι από... 40 (!) είναι οι βουλευτές που έσπευσαν από την περασμένη Δευτέρα στο γραφείο του Δ. Ρέππα, διαμαρτυρόμενοι για την πρόθεση του Γ. Παπανδρέου να ορίσει τους κορυφαίους ως σκιώδεις «υπερ-υπουργούς».

Αποτέλεσμα αυτών των πιέσεων -από νέους και προεδρικούς ως επί το πλείστον βουλευτές- ήταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να οδηγηθεί στην απόφαση να ορίσει από δεκαέξι έως δεκαοχτώ σκιώδεις υπουργούς, αντί των οχτώ που προγραμμάτιζε αρχικά (σ.σ.: οι σχετικές ανακοινώσεις αναμένονται σήμερα, σε συνδυασμό με τις εξελίξεις στο Βουκουρέστι).

Αν σε αυτούς προστεθούν οι δώδεκα... «υφυπουργοί» -οι γραμματείς των ΚΤΕ και οι αναπληρωτές τους-, τότε «η πρώτη κυβέρνηση του Γιώργου» θα αποτελείται από τριάντα στελέχη. Δηλαδή, ένας στους τρεις βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα έχει ρόλο, ενώ η σχέση γίνεται ένας προς δύο, αν συνυπολογιστούν και οι κοινοβουλευτικοί που έχουν κομματικά πόστα ή συμμετέχουν στο προεδρείο της ΚΟ.

Η διάσπαση των χαρτοφυλακίων περιορίζει το ειδικό βάρος τους, με αποτέλεσμα οι κορυφαίοι να θεωρούν ήδη «στενά» τα «κοστούμια» που «έραψε» για λογαριασμό τους η ηγεσία του κόμματος. Σε κάθε περίπτωση, η ουσία είναι πως το αίτημα πολλών για σφιχτό σχήμα και ισχυρό πολιτικό κέντρο θα μείνει ανικανοποίητο και σε αυτή τη φάση.

Ενδεικτικό του κλίματος απογοήτευσης που έχει δημιουργηθεί στους κόλπους των βουλευτών, είναι ότι ο Γ. Παπανδρέου αφιέρωσε χθες τις ώρες της αναμονής των εξελίξεων στο ΝΑΤΟ σε ραντεβού με βουλευτές. Ακουσε έτσι από πρώτο χέρι την γκρίνια των νεότερων πως «για μία ακόμη φορά μας καπελώνεις με τους παλιούς»!

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απέρριψε αυτές τις αιτιάσεις, λέγοντας ότι από τη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά του έδωσε έμφαση στην ανανέωση, «καταβάλλοντας και το αντίστοιχο τίμημα», όπως υπογράμμισε σε κάποιους από τους συνομιλητές του.

Από την άλλη πλευρά, οι κορυφαίοι (Ευ. Βενιζέλος, Κ. Σκανδαλίδης, Α. Διαμαντοπούλου, Μ. Χρυσοχοϊδης, Π. Ευθυμίου κ.ά.) εμφανίζονται πρόθυμοι να αναλάβουν καθήκοντα, αλλά, διαμηνύουν, «οι ρόλοι πρέπει να είναι καθαροί». Γιατί, όπως χαρακτηριστικά εξήγησε εις εκ των προαναφερθέντων στο «Εθνος», «σε αυτή τη φάση το χειρότερο για το ΠΑΣΟΚ θα είναι η σύγχυση και ο εσωτερικός ανταγωνισμός».

Πολυδαίδαλο σύστημα
Επισημαίνεται σχετικά πως ρόλο στην καθοδήγηση των «υπουργών» διεκδικούν τα δεκατέσσερα μέλη του κοινοβουλευτικού συμβουλίου, ενώ είναι αυτονόητο ότι συμμετοχή στη χάραξη της γραμμής θα διεκδικήσουν και οι γραμματείες των τομέων του κόμματος.

Δημιουργείται έτσι ένα πολυδαίδαλο σύστημα το οποίο θα καθοδηγείται από την τριανδρία Αθανασάκης - Ραγκούσης - Ρέππας. Και αυτό το σχήμα, όμως, γίνεται... «τετράγωνο», αν προστεθεί ο Φ. Πετσάλνικος και πολύγωνο, αν συνυπολογιστούν ο Γ. Παπακωνσταντίνου και ο Π. Γερουλάνος. Στον χώρο ανάμεσα στο κόμμα και τη Βουλή, με επικοινωνιακά καθήκοντα, θα δραστηριοποιηθεί ο Τ. Χυτήρης ο οποίος -εκτός από το επιτελείο Γερουλάνου- θα είναι και ο σκιώδης υπουργός Επικρατείας.

Οι εφτά τελευταίοι θα αποτελούν τον πρωινό καφέ, με την προσθήκη του στελέχους που θα αναλάβει τον πολιτικό σχεδιασμό.

Η νεότερη γενιά στελεχών που βρίσκεται στο περιβάλλον του Γ. Παπανδρέου διεκδικεί δυναμικά τους πρώτους ρόλους. Στο πλαίσιο αυτό τον πιέζουν να προχωρήσει «χωρίς άλλη καθυστέρηση» σε τιμητικές αποστρατείες. «Αλλιώς το "ρόλοι σε όλους" θα επισκιάσει το "άλλαξέ τα όλα"», προειδοποιούν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.

ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ
Αρρυθμίες στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ

Η εμμονή του Γ. Παπανδρέου με τα πολυπρόσωπα όργανα θεωρείται ως η αιτία της κακοδαιμονίας του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή. Καθώς, παρότι η κοινοβουλευτική του ομάδα αποτελείται από έμπειρα στελέχη, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης χάνει τις εντυπώσεις, πότε από ρελάνς της κυβέρνησης και πότε από τις εμπνεύσεις του Α. Αλαβάνου.

Ο ελιγμός του Π. Παυλόπουλου στη συζήτηση για το δημοψήφισμα, ο οποίος επικαλέστηκε αντίθετη θέση του ΠΑΣΟΚ στη διαδικασία της αναθεώρησης και ο πανικός που προκλήθηκε, ήταν απλώς το τελευταίο κρούσμα. Οι επιπτώσεις για την αντιπολίτευση -σε επίπεδο εντυπώσεων- θα ήταν ακόμη πιο βαριές αν δεν λειτουργούσαν τα αντανακλαστικά του Ευ. Βενιζέλου και του Α. Λοβέρδου.

Εντόπισαν το σκόπιμο «λάθος» του υπουργού και έβγαλαν το ΠΑΣΟΚ από τη δύσκολη θέση. Μόνο που η ουσία είναι ότι κανείς δε θυμόταν ποιος είχε την ευθύνη της σχετικής τοποθέτησης το 2006 και ποιος την έχει σήμερα.

Οι αρρυθμίες χτύπησαν κόκκινο με την υπόθεση της τροπολογίας για τον ΟΤΕ -όταν το ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκε με δύο κείμενα και οι κλητήρες έτρεχαν να τα μαζέψουν από τις θυρίδες των βουλευτών- και στην επερώτηση του Γ. Παπανδρέου στον πρωθυπουργό για τον λιθάνθρακα.

Τότε, ο Κ. Καραμανλής παρουσίασε παλαιότερη ερώτηση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ υπέρ της χρήσης του! Κανείς από το πολυπληθές επιτελείο του Γ. Παπανδρέου, όμως, δεν είχε σκεφτεί ή δεν είχε θεωρήσει δουλειά του να ξεσκονίσει την ιστορία της υπόθεσης, ώστε να τον προστατέψει από τη ρελάνς του αντιπάλου του.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΥΠΑΣ

Αντιγράφω με λύπη από ΕΘΝΟΣ, 3/4/2008

Τετάρτη 2 Απριλίου 2008

Αγάντα ν' αλλάξει ο καιρός



Αγάντα ν' αλλάξει ο καιρός
Πεθύμησα τα ψαρέματα στη παχιά άμμο της Σαμοθράκης

Τρίτη 1 Απριλίου 2008

«Παιχνίδια» εξουσίας…με σημαδεμένη τράπουλα




Είναι γνωστό ότι στις μέρες μας ο δημοσιογραφικός λόγος επιτελεί και μια άλλη λειτουργία, εκτός από αυτή της πληροφόρησης, η οποία σχετίζεται με τον πολιτικό ρόλο των δημοσιογράφων. Ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζονται την πληροφορία και ο τρόπος με τον οποίο οργανώνουν και διατυπώνουν τις απόψεις τους για ένα συγκεκριμένο θέμα προσδίδει σε αυτούς το ρόλο του πολιτικού. Έτσι αναδύεται μια νέα μορφή συλλογικότητας που ασκεί πολιτική η οποία σχετίζεται με τους δημοσιογράφους-πολιτικούς αλλά και με το εκδοτικό οργανισμό στο οποίο ανήκει η εκάστοτε εφημερίδα.

Η κοινή αυτή διαπίστωση επιβεβαιώνεται και από τα δημοσιεύματα των τοπικών μας εφημερίδων τα οποία προσπαθούν να ασκήσουν πολιτική ερμηνεύοντας, προσδιορίζοντας και αξιολογώντας τις αποφάσεις και τα πεπραγμένα της δημοτικής αρχής. Με αυτόν τον τρόπο και μέσω της δύναμης-εξουσίας που τους δίνει ο Τύπος προβάλλουν και οικοδομούν θέματα για τα οποία την κύρια ευθύνη έχει πρωτίστως η πολιτική εξουσία.

Σ’ αυτό το πλαίσιο αξίζει να κριτικάρουμε, θέτοντας βασικά ερωτήματα, συγκεκριμένο δημοσίευμα(Παιχνίδια εξουσίας, σελ.10) της τοπικής εφημερίδας «δ» (τεύχος 6, Μάρτιος 2008 ) στο οποίο ο δημοσιογράφος Τάσος Ασλανίδης αναφερόμενος στον πρόσφατο ανασχηματισμό που έκανε ο δήμαρχος τον παρομοιάζει, μη ορθολογικά, με τυχερό παιχνίδι τράπουλας και μάλιστα σημαδεμένης. Σαν κριτικός αναγνώστης, λοιπόν, αλλά και ως δημοτικός σύμβουλος αναρωτιέμαι: Είναι η πολιτική εξουσία ένα τυχερό παιχνίδι; Είναι οι ψηφοφόροι η πράσινη τσόχα πάνω στην οποία παίζεται η σημαδεμένη τράπουλα; Είναι οι εκλεγμένοι/ες οι άσσοι, οι βαλέδες, οι ρηγάδες και οι ντάμες του παιχνιδιού της εξουσίας; Αξίζει να συμμετέχει κανείς σ’ αυτό το προσδιορισμένο « παιχνίδι» που εξυπηρετεί προσωπικά συμφέροντα και όχι τα κοινωνικά; Στο ίδιο κείμενο ο δημοσιογράφος, συνεχίζοντας να ασκεί στρεβλωτική πολιτική, κατηγοριοποιεί τους συμβούλους σε «δυνατά και αδύνατα χαρτιά», σε ικανούς/ές και ανίκανους/ες πολιτευτές, λέγοντας ότι «τις καίριες θέσεις (στον επόμενο ανασχηματισμό) θα αναλάβουν τα δυνατά στελέχη». Το κάνει βέβαια χωρίς να ονοματίζει και να προσδιορίζει ποιοι/ες κατά αυτόν είναι οι δυνατοί και ποιοι/ες οι αδύνατοι. Ρωτώ λοιπόν και πάλι; Ποιοι/ες είναι αυτοί που έβαλαν έστω και ένα λιθαράκι στο οικοδόμημα του «Δήμου Θερμαϊκού»; Γιατί αντικαθίστανται από «ανίκανους» όπως τους χαρακτηρίζει ο δημοσιογράφος; Ποιος είναι αυτός που βάζει ταμπέλες ικανότητας και ανικανότητας σε ανθρώπους αδιαφορώντας και πληγώνοντας έτσι την ανθρώπινη αξιοπρέπεια; Επιπλέον, ο ίδιος προκαταλαμβάνει τις αποφάσεις και τις επιλογές του δημάρχου για τον οποίο λέει ότι: « …στην παρούσα φάση θέλησε να γλυκάνει κάποιους από τους συνεργάτες του μοιράζοντας απλόχερα σημαντικές θέσεις» και ότι «…στον επόμενο ανασχηματισμό θα βάλει τα δυνατά στελέχη τα οποία και θα κρατήσουν τις θέσεις τους ως τις επόμενες εκλογές». Ρωτώ για να καταλάβω γιατί θα τρελαθώ: Είναι ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος εντεταλμένος υπάλληλος του δημάρχου και γι’ αυτό γνωρίζει τόσο καλά και με κάθε λεπτομέρεια τις προθέσεις του; Και αν αυτό ισχύει είναι στις αρμοδιότητες του δημάρχου «να γλυκαίνει» τους συνεργάτες του ή είναι υποχρέωσή του να σέβεται την εκλογή των συμβούλων και κατ’ επέκταση την κρίση των δημοτών; Επιτέλους φτάνει η ανοχή μας στην προκλητική «αυτοπεποίθηση» τού καθενός που έχει πρόσβαση στο δημόσιο λόγο. Ας αντιδράσουμε σ’ αυτό το θέατρο σκιών και παραλόγου που δεν αφήνει την πολιτική να ανθίσει και να ασκήσει ελεύθερα το ρόλο της υπέρ του κοινωνικού συνόλου και όχι υπέρ μικροκομματικών και προσωπικών φιλοδοξιών; Ας τολμήσουμε να μιλήσουμε γιατί η σιωπή και η αλαλία μας επιφέρει αυτό που ονομάζουμε «πολιτική αδιαφορία και στειρότητα»;

Αν όλα τα παραπάνω δε συνηγορούν στον πολιτικό ρόλο των δημοσιογράφων τότε σε τι αποσκοπούν; Και επειδή δεν είναι ιδέα μου ότι πολλοί δημοσιογράφοι θεωρούν ότι μπορούν να παίξουν το ρόλο του πολιτικού σχεδιαστή και να οργανώσουν την κοινή γνώμη ας ξεκαθαρίσουμε αυτούς του ρόλους. Οι δημοσιογραφικές αξίες διαφέρουν από τις πολιτικές, δεδομένου ότι η πολιτική είναι περισσότερο ζήτημα αξιών παρά πληροφορίας. Αυτό σημαίνει ότι οι πολιτικοί θεσμοί και η πολιτική έχουν ως κίνητρο την ανάδυση κοινωνικών προβλημάτων και αξιών , ενώ ο Τύπος δεν έχει το ίδιο κίνητρο και σκοπό. Είναι χαρακτηριστική η φράση γνωστού δημοσιογράφου ο οποίος θεωρεί ότι η δημοσιογραφία «κάνει τη μύγα βόδι και το βόδι μύγα». Συμπερασματικά, θα λέγαμε ότι η δημόσια ατζέντα που προάγεται από τον Τύπο είναι ένα ακατάλληλο μέσο στο οποίο δεν μπορεί να στηριχτεί η πολιτική επιλογή. Επομένως, ας αναλάβει ο καθένας και η καθεμία τον κοινωνικό του ρόλο οικοδομώντας τον με τα καλύτερα δυνατά υλικά.

Εν κατακλείδι, ενθυμούμενος τη γνωστή φράση του Λαζόπουλου «τι ακούμε και τι διαβάζουμε, κυρία μου» θα ήθελα να παραθέσω τους επίκαιρους στίχους του Μάνου Ελευθερίου μιας και υποστηρίζεται ότι η ποίηση και το τραγούδι προκαλεί το συναίσθημα και ενίοτε την κριτική σκέψη:

«Ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά(κυβερνά)

Να την ξεμοναχιάσει μες στη νύχτα;

Ουρλιάζουν και σφυρίζουν φορτηγά

Σαν ψάρι μ’ έχουν πιάσει μες στα δίχτυα

Για κάποιον μες στον κόσμο είν’ αργά

Ποιος τη ζωή μου, ποιος τη κυνηγά (κυβερνά)

Ποιος τη ζωή μου, ποιος παραφυλά

Στου κόσμου τα στενά ποιος σημαδεύει;

Πού πήγε αυτός που ξέρει να μιλά

που ξέρει πιο πολύ και να πιστεύει;


Για κάποιον μες στον κόσμο είν’ αργά

Ποιος τη ζωή μου, ποιος τη κυνηγά (κυβερνά)