Αντιγράφω επειδή συμφωνώ από kourdistoportokali.com
http://www.kourdistoportocali.com.asp1-4.dfw1-1.websitetestlink.com/default.aspx?pageid=283
Αυτόν τον χαρακτηρισμό πέταξε κατάμουτρα στον κ. Γιάννη Παπαθανασίου, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών κ. Peer Steinbrück!
Συνέβη λίγο πριν τις εκλογές σε μια απο τις Συνόδους των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών.
Ο κ. Παπαθανασίου, αισθάνθηκε τόσο ταπεινωμένος, ώστε αναγκάστηκε να εξομολογηθεί σε στενό κύκλο:
"Mετά απ αυτό εγώ δεν πρόκειται να συμμετάσχω σε άλλη Σύνοδο!..."
Το αληθινό περιστατικό, αποκαλύπτει το μέγεθος της απαξίας με το οποίο μας αντιμετωπίζουν οι "κουτόφραγκοι".
Για να καταφέρουμε αυτόν τον άθλο, αγωνιζόμαστε χρόνια και με επιμονή. Ο χαρακτηρισμός του Γερμανού υπουργού, δεν απέχει απο τη πραγματικότητα σε μια χώρα που είναι βουτηγμένη στη διαφθορά και τη διαπλοκή.
Μια χώρα που κουκούλωσε το πολυεθνικό σκάνδαλο της Siemens, γεννάει διαρκώς νέα και βρίσκεται σε μια απο τις υψηλότερες θέσες διαφθοράς στη Παγκόσμια κλίμακα.
Είναι ακριβώς αυτά τα σκάνδαλα που οφείλει να διερευνήσει εξονυχιστικά η νέα κυβέρνσηση του ΠΑΣΟΚ, γιατί εαν δεν το πράξει, είναι σαν να παραδίδεται αμαχητί στους σεσημασμένους Νονούς της Διαπλοκής. Πρόκειται για μια χούφτα διεφθαρμένα επιχειρηματικά τζάκια, τα οποία σε συνεργασία με κορυφαίους υπουργούς (και πρώην πρωθυπουργούς), απο τη μεταπολίτευση και δω, επιβάλλουν την ανομία στη χώρα, κρατώντας ομηρό τους και σε βαθύ τέλμα, έναν ολόκληρο λαό.
Ο τρόπος που μας αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαίοι είναι προιόν της αναξιοπρέπειας, της ανανδρίας, της υποκρισίας και εν τέλει της προβληματικής συμπεριφοράς που χαρακτηρίζει τις ηγεσίες μας και φυσικά αντανακλάται στους πολίτες, οι οποίοι με παρόμοιο τρόπο αντμετωπίζουν τους εαυτούς τους σε μια απαξιωμένη χώρα.
Το τεράστιο πρόβλημα που έχει ν αντιμετωπίσει ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, δεν είναι η Οικονομία, αλλά η αναξιοπρέπεια της χώρας. Η αναξιοπρέπεια και του τελευταίου Ελληνα πολίτη.
Τη χαμένη μας τιμή, την εξαγορασμένη αντί πινακίου φακής απο τους νταβατζήδες, αυτή πρέπει να επανακτήσουμε.
Ο διευθυντής του www.capital.gr, κ. Θανάσης Μαυρίδης, περιγράφει ως εξής τη πρόσφατη Ευρωπαική περιπέτεια του τωρινού υπουργού Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου>
Μας «έκραξαν», μας «πρόγκηξαν», μας έφτυσαν κατάμουτρα, μας εξευτέλισαν. Μας είπαν ψεύτες στα ίσια, δίχως μισόλογα και υπονοούμενα. Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι είναι εξοργισμένοι με τη μακαριότητά μας και την δήθεν «ευρηματικότητά» μας και δεν είναι διατεθειμένοι να μας ανεχτούν ούτε ένα λεπτό παραπάνω. Τα είχαμε γράψει επανειλημμένως, και το κλίμα αυτό το εισέπραξε ο κ. Παπακωνσταντίνου στο ακέραιο. Στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε ρότα. Όχι αύριο, όχι σήμερα, αλλά χτες!
«Είστε μία αυτιστική χώρα» είχε πει υπουργός μεγάλης χώρας στον Έλληνα ομόλογό του πριν μερικές βδομάδες. Το είχαμε γράψει, όχι για λόγους φθηνού κουτσομπολιού, αλλά για να περιγράψουμε το κλίμα που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη για την Ελλάδα. Η αλλαγή της κυβέρνησης δεν τους συγκινεί και δεν δείχνουν διατεθειμένοι για περιόδους χάριτος. Κι αυτό είναι απόλυτα φυσικό, αφού απέναντί τους έχουν την ελληνική Πολιτεία, η οποία έχει συνέχεια στις πράξεις της και ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο Πρωθυπουργός ή ο υπουργός Οικονομίας.
Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και μετά από την είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ, έχουμε αναπτύξει μία φιλοσοφία ενός ιδιόμορφου καθεστώτος ασυλίας για κάθε έναν που φρονεί ότι γεννήθηκε για να τον εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο. Έχουμε απαξιώσει κάθε έννοια αξιοκρατίας, έχουμε δημιουργήσει δικούς μας «κανόνες» κοινωνικής συμπεριφοράς. Μας φαίνεται, μάλιστα, περίεργο το γεγονός ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τα πράγματα, ακόμη και τα πιο απλά, αντιμετωπίζεται με περιέργεια και καταφρόνηση από τους άλλους.
Είναι φυσικό να κοιτάμε αμήχανα στο κενό όταν μας επιπλήττουν οι εταίροι μας. Δεν πιστεύουμε ότι έχουμε κάνει κάτι κακό, αφού δεν θέλησε μέχρι σήμερα κάποιος να συγκρουστεί ευθέως με την κακή πλευρά του εαυτού μας και έτσι αναζητούμε δήθεν συνωμοσίες σε βάρος μας. Όταν μας λένε ότι θα πρέπει να πληρώνουμε όλοι μας φόρους, ότι θα πρέπει οι συντάξεις μας να είναι ανάλογες με τις εισφορές μας, ότι θα πρέπει οι δημόσιοι υπάλληλοι να κρίνονται και να αξιολογούνται για το έργο τους, τότε ψάχνουμε να βρούμε τον «δάκτυλο» των καπιταλιστών που θέλουν, λέει, να εφαρμόσουν «νεοφιλελεύθερες πολιτικές» στη χώρα μας. Άρες μάρες κουκουνάρες! Απαντάμε με σαχλαμάρες σε κάθε τι απειλεί να μας ξεβολέψει, να μας βγάλει από τον λήθαργο που έχουμε εισέλθει την τελευταία δεκαετία.
Όσοι μιλούν για θέματα παραγωγικότητας είναι «εχθροί του εργαζόμενου λαού», όσοι βάζουν ζητήματα επιχειρηματικότητας είναι «τσάτσοι των τραπεζών», όσοι μιλούν για το ασφαλιστικό είναι «εχθροί του συνδικαλιστικού κινήματος και των συνδικάτων». Αυτό που μας συμβαίνει μπορεί να παρομοιαστεί μόνο με «αυτοκτονικό σύνδρομο» και χρήζει ψυχιατρικής έρευνας...
Υπάρχει ελπίδα; Πάντα υπάρχει ελπίδα, ακόμη και στις πιο δύσκολες ώρες. Αρκεί να ακούσουμε τις φωνές της λογικής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η χτεσινή παρέμβαση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Προβόπουλου. Ας διαβάσουν όλοι με προσοχή τις προτάσεις του. Δεν έχει ανακαλύψει τον τροχό ο κ. Προβόπουλος. Λέει τα αυτονόητα, εκείνα που θα έπρεπε να έχουμε ήδη κάνει. Το έχουμε ξαναγράψει, θα το πούμε για άλλη μία φορά: Είναι ευτύχημα που στο τιμόνι της Κεντρικής Τράπεζας βρίσκεται ένας άνθρωπος σαν τον κ. Προβόπουλο και όχι κάποιος γραφειοκράτης που για να υπερασπίσει τη θέση του έχει μάθει να σκύβει μόνιμα το κεφάλι στην εκάστοτε εξουσία και να παίζει μικροπολιτικά παιγνίδια.
Μας έκανε επίσης εντύπωση η στάση του κ. Παπακωνσταντίνου. Θα μπορούσε να πράξει όπως και ο κ. Αλογοσκούφης στο παρελθόν. Δεν το έκανε και ευχόμαστε να μη το κάνει. Κι ο λόγος είναι απλός: Οι άλλοι δεν βλέπουν αν υπουργός είναι ο Αλογοσκούφης, ο Παπαθανασίου ή ο Παπακωνσταντίνου. Δεκάρα τσακιστή δεν δίνουν. Οι άλλοι έχουν απέναντί τους ένα κράτος, μία συντεταγμένη Πολιτεία. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύουν και δεν χρειάζεται εμείς να τα κάνουμε τα πράγματα χειρότερα απ’ ό,τι ήδη είναι και να δώσουμε την εικόνα ότι δεν ξέρουμε τι μας γίνεται...
Θανάσης Μαυρίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου