Ιδού οι φυλακές της!
.jpg)
.jpg)
ενώ εμείς οι Ελληναράδες στέλνουμε τα παιδιά μας σ' αυτά τα σχολεία (πραγματικές φυλακές),
.jpg)
.jpg)
(Σχολεία Δήμου Θερμαϊκού)
πληρώνουμε εκατομμύρια σε κηδείες – φιέστες (αρκεί να δοθεί αργία) αδιαφορώντας ουσιαστικά για τα παιδιά μας.
Κι όμως (αντιγράφω από ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 31/01/2008)
«Γιατί θα δουλέψουμε»
«Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι υπάλληλοι του κράτους και όχι της Εκκλησίας. Ο θάνατος ενός εκκλησιαστικού ηγέτη δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνιστά λόγο αργίας. Με απόφαση των υπαλλήλων του Δήμου Ραχών οι υπηρεσίες του δήμου θα παραμείνουν ανοιχτά στις 31-1-2008».
κάπου στο βάθος, υπάρχει ελπίδα
γι’ αυτό αγωνίζομαι και θα συνεχίσω ν’ αγωνίζομαι.
Φίλε καλησπέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνεργάζομαι με Αυστριακούς και ξέρω από πρώτο χέρι τον επαγγελματισμό αλλά και την ευαισθησία τους...
Λυπάμαι για την κατάντια μας...
Καλό βράδυ!
Παραπέμπω σε σχετικό σχόλιο του Παπαχρήστου στα Νέα σχετικά με το 4ήμερο πένθος! Ούτε επί Αγιατολάχ Χομεινί δε γίνονταν αυτά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓνωρίζω φίλοι μου τι συμβαίνει στο Ιράν, καθώς έζησα εκεί για 2 χρόνια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι Πέρσες λατρεύουν τα παιδιά (όλα τα παιδιά, όχι μόνο τα δικά τους)και εάν τύχει και βρεθεί παιδί στο δρόμο σταματάνε τα πάντα, δε κουνιέται φύλλο!
Από τα 70 και εκατ πληθυσμό του Ιράν οι κάτω των 20 ετών είναι σχεδόν το 70% του πληθυσμού(!) και βέβαια οι Ιρανοί ψηφίζουν από τα 16τους.
Ούτε μ’ αυτούς λοιπόν δεν συγκρινόμαστε.
Δυστυχώς είμαστε ανάδελφοι σ’ όλα.