Είναι γνωστό σε όλους ότι όλα αυτά τα χρόνια, απ' όποιο μετερίζι και αν βρέθηκα, αγωνίστηκα με όλες μου τις δυνάμεις για την κυριαρχία των απόψεων και των θέσεων που εκφράζει το ΠΑΣΟΚ. Στη συγκεκριμένη πολιτική κατάσταση είμαι ένθερμος υποστηρικτής του Γιώργου Παπανδρέου ο οποίος θεωρώ ότι ως εκπρόσωπος της συνέχειας, της αναγέννησης, της ανανέωσης του κοινωνικού και πατριωτικού ΠΑΣΟΚ και των ιστορικών γενεών της αλλαγής που το στήριξαν, αλλά και ως εκπρόσωπος της νέας γενιάς, την οποία εμπνέει, μπορεί να οδηγήσει την δημοκρατική παράταξη, το ΠΑΣΟΚ και την χώρα, στην Ανατροπή που απαιτούν οι καιροί.
Όλοι μας θέλουμε ένα κόμμα ανοιχτό, δημοκρατικό, προοδευτικό και οικολογικό. Θέλουμε οι θέσεις μας, η ανθρωποκεντρική πολιτική, η ευαισθησία μας για το περιβάλλον και η δημιουργία μιας κοινωνίας δικαιότερης να γίνουν θέσεις της κοινωνικής πλειοψηφίας που θα οδηγήσουν στις μεγάλες ανατροπές στην ελληνική κοινωνία. Μας ενδιαφέρει το δικό μας ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα. Μας ενδιαφέρει να συνδυαστεί και πάλι η πολιτική με τη δράση, τη συμμετοχή, τον εθελοντισμό. Θέλω να καλέσω όλα τα μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ να προσέλθουν μαζικά αλλά και ενωτικά στις κάλπες στις 11 Νοεμβρίου. Η συμμετοχή τους και το ενωτικό τους πνεύμα θα δώσουν δύναμη στον νέο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ για να υλοποιήσει τις παραπάνω πολιτικές.
ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
-Αν. Γραμματέας Δ.Ο. ΠΑ.ΣΟ.Κ. Θερμαϊκού
-Ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος
----------------------------------------------------------------------------------
«Η ποιότητα νερού, και κατ’ επέκταση η δημόσια υγεία, είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ποσότητα». (Ενυπόγραφα από κ. Τροκάνα Κ.)
Σκοπός του παρόντος κειμένου είναι να επισημάνει τόσο την έγγραφη καταγγελία 21 οικογενειών της Περαίας σχετικά με την ακαταλληλότητα του νερού που κατέθεσα στο Δημοτικό Συμβούλιο στις 26 Ιουνίου, όσο και την παρατηρούμενη απροθυμία του Δ.Σ της ΔΕΥΑΘ να απαντήσει σ’ αυτή την καταγγελία, ενισχύοντας έτσι την άποψη και την πεποίθηση μου, ότι οι αιρετοί φορείς της δημόσιας εξουσίας (ΟΤΑ) νοούν την ιδιότητά τους ως δυνατότητα υπέρβασης ή καταχρηστικής άσκησης των κατά τον νόμον αρμοδιοτήτων τους.
Θεωρώντας ως υποχρέωση των παραπάνω φορέων «να δίνουν λόγο» στους πολίτες, οι οποίοι τους εμπιστεύονται την ποιότητα της ζωής τους και συγκεκριμένα την ποιότητα του νερού που αν και θεωρείται δημόσιο και κοινωνικό αγαθό πληρώνεται ακριβά, καταγγέλλω αυτή τη συμπεριφορά του Προέδρου η οποία δε σέβεται και δε φροντίζει για την αξιοπρέπεια των πολιτών και δηλώνω ταυτόχρονα ότι θα συνεχίσω να παρακολουθώ το συγκεκριμένο θέμα το οποίο αποτελεί ύψιστο θέμα δημόσιας υγείας.
Επιπλέον, επειδή το διάστημα που μεσολάβησε από την εμφάνιση του προβλήματος στο πόσιμο νερό, όπως οι κάτοικοι ενυπόγραφα καταγγέλλουν ξεπερνά το δίμηνο, ζητώ την άμεση παρέμβαση του Δημάρχου για την επιβολή κυρώσεων σ’ όλους τους υπεύθυνους. Δεδομένου επίσης, ότι το πρόβλημα συνεχίζει να υπάρχει και δεν υδροδοτείται με πόσιμο νερό η μισή και πλέον Περαία , θεωρώ ότι η ενυπόγραφη απάντηση του προέδρου της ΔΕΥΑΘ κ. Τροκάνα σε επερωτήσεις σχετικές με το πρόβλημα του νερού, μεγιστοποιεί τον προβληματισμό μου για την καταλληλότητα του προσώπου του ως προέδρου της ΔΕΥΑΘ. Και για να δώσω την πρέπουσα σημασία σ΄ αυτή την απάντησή του την τοποθετώ ως τίτλο του κειμένου μου, ευελπιστώντας να ευαισθητοποιηθούν οι αρμόδιοι φορείς για τις επικίνδυνες αυτές απόψεις που θεωρούν ότι η ποσότητα καθορίζει την ποιότητα. Με άλλα λόγια, ότι είναι λίγο μπορεί να είναι και μη ποιοτικό.
ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ Ιωάννης
Ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος
--------------------------------------------------------------------------------------------- Περαία (Δήμος Θερμαϊκού) 16/03/2007
ΔΗΜΟΣ ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ
ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ
ΘΕΜΑ: «ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΟΙΚΟΠΕΔΩΝ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΤΟΥ
ΔΗΜΟΥ ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ».-
Κύριε Δήμαρχε,
Όπως είναι γνωστό και από συζητήσεις προ ημερησίας Διατάξεως στο Δημοτικό Συμβούλιο, δημοσιεύματα του Τύπου αναφέρουν οικόπεδα του κτηματολογίου του Δήμου ως προσφορά ανταλλαγής μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και της Μονής Βατοπεδίου.
Δηλώσατε ότι γνωρίζετε το θέμα και το ερευνάτε.
ΕΠΕΡΩΤΑΣΤΕ
- Ποια είναι τα συγκεκριμένα οικόπεδα?
- Ποιος ήταν-είναι ο ιδιοκτήτης τους?
- Είναι τελικά παραχωρημένα και εάν ναι πως?
- Σε ποιες ενέργειες έχετε προβεί προκειμένου να διεκδικήσετε για λογαριασμό του Δήμου τα εν λόγω οικόπεδα?
Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ Ιωάννης-------------------------------------------------------------------------------------------------
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Αξιότιμοι/ες συνδημότες και συνδημότισσες
Θα ήθελα να εκφράσω μ’ αυτή την επιστολή- ως ελάχιστη εκπλήρωση χρέους απέναντί σας- τις θερμές ευχαριστίες μου για την έμπρακτη υποστήριξή σας στο πρόσωπό μου, όπως αποδεικνύει το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα. Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα επίσης να επισημάνω, ότι τα τελευταία χρόνια η πολιτική έχει χάσει μέρος της αξιοπιστίας της , λόγω πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων , λόγω της αντίφασης ανάμεσα στις υποσχέσεις και την εφαρμοσμένη πολιτική, λόγω της συντήρησης των πελατειακών σχέσεων που πεισματικά συντηρούν πολλοί/ές πολιτικοί θεσμοποιώντας έτσι το ρουσφέτι και την αναξιοκρατία και τέλος, λόγω της μη έγκαιρης ανανέωσης της πολιτικής ζωής του τόπου με νέα πρόσωπα, νέες ιδέες και προσεγγίσεις. Όλα τα παραπάνω θεωρώ ότι οδηγούν στην περιθωριοποίηση των αξιών, στη φθορά συνειδήσεων, στην υποβάθμιση της πολιτικής ζωής και στην έλλειψη εμπιστοσύνης στην πολιτική και στους/στις πολιτικούς.
Σ’ αυτό το πλαίσιο και επειδή υπάρχουν μερικά πράγματα που δεν μετριούνται με αριθμούς αλλά με την αίσθηση στήριξης που αισθάνθηκα απ’ όλους , θεωρώ ότι η πολιτική είναι πρωτίστως Ηθική Επιστήμη , όπως σημειώνει ο Πλάτωνας, και οφείλει να πλάθει πολίτες με ηθικό χαρακτήρα. Όλοι και όλες μας έχουμε αξιοπρέπεια και όλοι και όλες μας οφείλουμε να ασκούμε αξιοπρεπή πολιτική στην οικογένειά μας, στη δουλειά μας, στις κοινωνικές σχέσεις μας και θέλω , σ’ αυτό το σημείο, να σας διαβεβαιώσω ότι θα κάνω ότι είναι δυνατόν για να δικαιώσω την εμπιστοσύνη που μου δείξατε και να επιβεβαιώσω όσο μπορώ το ότι η Πολιτική έχει Ηθική.
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Η ΚΑΤΑ-ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ
Στα πλαίσια της πολιτικής για την αναβάθμιση του περιβάλλοντος , την ποιότητα της ζωής των κατοίκων του Δήμου Θερμαϊκού διαμέσου της άνετης και ασφαλής διέλευσης τους στον παραλιακό άξονα και την αύξηση της ελκυστικότητας του ως τουριστικό πόλο, σχεδιάστηκε με την υπ’αρ.: 34/2003 μελέτη και υλοποιήθηκε η διαμόρφωση χώρων στα Δημοτικά Διαμερίσματα Περαίας και Ν.Επιβατών και συγκεκριμένα η ανάπλαση- πεζοδρόμηση- δενδροφύτευση- τοποθέτηση αστικού εξοπλισμού- κατασκευή ποδηλατόδρομου παραλιακών οδών Ακτής και Κουντουριώτη (ημερομηνία παραλαβής του έργου για χρήση από τον Δ. Θερμαϊκού 11/1/2007).
Και ενώ είναι αυτονόητο ότι ο συγκεκριμένος πεζόδρομος, ως δημόσιο και κοινωνικό αγαθό, δημιουργήθηκε προς όφελος των πεζών, εντούτοις η ασυδοσία της χρήσης του, διέλευση οχημάτων, παράνομα παρκαρίσματα, είναι μια πραγματικότητα καθημερινή, η οποία αλλάζει την έννοια της λέξης πεζόδρομος, εφόσον οι πεζοί αναγκάζονται ν’ αλλάζουν δρόμο.
Με την ιδιότητα του δημοτικού συμβούλου, αλλά και του δημότη Δ. Θερμαϊκού, καταρχάς χαίρομαι και επαινώ ότι καλό γίνεται από την πλευρά της δημοτικής μας αρχής, αλλά θεωρώ ότι έχω το δικαίωμα και την υποχρέωση να επισημαίνω αυτά που παρατηρώ με σκοπό την καλοπροαίρετη κριτική. Σ’ αυτό το πλαίσιο, στις επερωτήσεις που έχω κάνει στα δύο δημοτικά συμβούλια στις 22/2 και 8/3/2007 για τη μη σωστή χρήση του πεζόδρομου υπενθυμίζοντας στους υπεύθυνους την καταστροφή του έργου το οποίο χρηματοδοτήθηκε από το Γ΄ Κοιν. Πλαίσιο Στήριξης-Π.Ε.Π. Κεντρικής Μακεδονίας, πήρα ως απάντηση ότι το θέμα θα λυθεί με την τοποθέτηση απαγορευτικών πινακίδων στάθμευσης (!), οι οποίες, βέβαια, δεν απαγορεύουν τον πιο σημαντικό παράγοντα για τη λύση του προβλήματος, τη διέλευση των οχημάτων. Θεωρώ ότι η δημοτική αρχή αδιαφορεί συστηματικά για το σημαντικό αυτό δημόσιο και κοινωνικό έργο και τάσσομαι υπέρ του αγώνα για τη θεμελίωση των αυτονόητων. Άραγε για πόσους και για πόσες απ’ εμάς είναι αυτονόητο κάτι τέτοιο?
ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Δημοτικός Σύμβουλος
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ
Είναι γνωστό ότι ο εθελοντισμός, που αφορά στην εκούσια παροχή υπηρεσιών για κάποιο κοινωφελή σκοπό, είναι ένα δυναμικό και πολύμορφο σύστημα στο οποίο η ατομική ολοκλήρωση συναντιέται με τη συλλογική ευημερία. Οι μορφές της εθελοντικής προσφοράς σήμερα διευρύνονται διαρκώς και εκτείνονται σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής, από την παροχή υπηρεσιών φροντίδας ως τις οργανωμένες δράσεις προστασίας του περιβάλλοντος μέσα από τις δραστηριοποιήσεις των πολιτών. Παρόλο που συχνά θεωρείται ότι η εθελοντική δράση δεν έχει ανταλλάγματα, εντούτοις η ίδια αποτελεί μια μαθησιακή εμπειρία γιατί αναπτύσσει τις κοινωνικές, επικοινωνιακές και επαγγελματικές δεξιότητες του εθελοντή, ο οποίος δεν είναι μόνο πομπός αλλά και δέκτης των ωφελειών που απορρέουν από την εθελοντική του δράση.
Βέβαια στην εποχή της απόλυτης δημοσιότητας- όπου όλα γίνονται υπό το καυστικό φως των τηλεοπτικών προβολέων- το παραπάνω θετικό πλαίσιο της «χρήσης» του εθελοντισμού καλλιεργείται σε διάφορες εκδηλώσεις και προκαλεί αντιδράσεις , δεδομένου ότι ο σκοπός των εκδηλώσεων αφορά μόνο στο «θεαθήναι». Και για να γίνω πρακτικός από θεωρητικός θα αναφερθώ στην εκδήλωση για τον καθαρισμό των ακτών του Δήμου μας, η οποία συνδιοργανώθηκε από Συλλόγους ψαράδων και τη Δημοτική αρχή στις 22/4/2007 στην παραλία των Ν. Επιβατών.
Σ’ αυτή λοιπόν την εκδήλωση η οποία προσδιοριζόταν ως κοινωνική προσφορά, φορέσαμε τα άσπρα μπλουζάκια- πάνω από τα κουστούμια μας- και καπελάκια, πήραμε γάντια και σακούλες και δραστηριοποιηθήκαμε στη σχετικά καθαρή παραλία. Μ’ αυτό τον πρωτότυπο τρόπο λοιπόν θεωρήσαμε ότι ο σκοπός μας εκτελέστηκε και καθήσαμε να το γιορτάσουμε με τσίπουρο και σαρδέλες, τις οποίες φυσικά έψησαν υπάλληλοι και συνεργάτες της Δημοτικής αρχής.
Στο τέλος αφήσαμε το στίγμα μας για τις «καθαρές» ακτές , όπως αποδεικνύει και η παραπάνω φωτογραφία που τράβηξα μία μέρα μετά από την εκδήλωση. Φυσικά δεν έλειψαν και οι δηλώσεις σε τοπικές εφημερίδες, αλλά και η παρουσίαση σε τηλεοπτικό κανάλι, με σκοπό βέβαια «την προβολή του εθελοντισμού» και όχι την ατομική και πολιτική προβολή.
Θεωρώ λοιπόν ότι ο εθελοντισμός είναι διαφορετικός , αληθινός και πιο «καθαρός» από αυτές τις φωτεινές και λουστραρισμένες εκδηλώσεις, καθώς και ότι σ’ ένα κόσμο με δυσκολίες και παράπονα, με ανάγκες και πολλά νεύρα που τα ερεθίζει η βεβαιότητα ότι τίποτα δεν πρόκειται ν’ αλλάξει , δεν προσφέρει τίποτα αυτό το σπορ του «θεαθήναι» στο οποίο επιδίδονται οι υψηλοί φίλοι του λαού, οι οποίοι διοργανώνουν μονοήμερες γιορτές για να καλύψουν τις ενοχές της δράσης τους τις υπόλοιπες 364 ημέρες του χρόνου.
ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ Ιωάννης
Δημοτικός Σύμβουλος
----------------------------------------------------------------------------
Θερμαϊκός 9-10-2007
ΕΡΩΤΗΣΗ
Επειδή η κατάσταση των παιδικών χαρών του Δήμου μας, όπως καταγράφεται παρακάτω, ενέχει κινδύνους για την ασφάλεια και τη σωματική ακεραιότητα των παιδιών και δεδομένου ότι η υγεία των παιδιών δεν είναι κάτι με το οποίο μπορεί να «παίζει» κανείς:
1. Δ.δ Αγ. Τριάδας: Δύο παιδικές χαρές από επικίνδυνα υλικά-φθαρμένα χωρίς πρόσβαση σε ΑΜΕΑ.
2. Δ.δ Ν. Επιβατών: Δύο παιδικές χαρές από επικίνδυνα υλικά-φθαρμένα χωρίς πρόσβαση σε ΑΜΕΑ.
3. Δ.δ Περαίας: Πέντε παιδικές χαρές εκ των οποίων οι τρεις από επικίνδυνα υλικά-φθαρμένα (σχεδόν σε αχρηστία), χωρίς πρόσβαση σε ΑΜΕΑ.
Ερωτάται ο κ.Δήμαρχος
1. Ποια μέτρα πρόκειται να λάβει ο κ. Δήμαρχος ώστε να διασφαλισθούν συνθήκες ασφάλειας στις παιδικές χαρές;
2. Ποια μέτρα πρόκειται να λάβει σχετικά με το πλαίσιο οργάνωσης, λειτουργίας, διαχείρισης και συντήρησης των παιδικών χαρών;
3. Ποια μέτρα πρόκειται να λάβει ώστε να διασφαλισθεί η προσβασιμότητα των παιδικών χαρών στα ΑΜΕΑ;
4. Δεδομένου ότι με το υπ’ αριθμό 6271/8.2.2005 έγγραφο του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης έχει ζητηθεί από όλους τους Δήμους για τους ήδη λειτουργούντες παιδότοπους και παιδικές χαρές να αξιολογηθεί το εύρος των δραστηριοτήτων αυτών, καθώς και το υφιστάμενο καθεστώς λειτουργίας τους εσείς κ. Δήμαρχε τι απαντήσατε ή τι απαντάτε σ’ αυτό ;
ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ Ιωάννης
Ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος
-------------------------------------------------------------------------------------Παιδική-Σχολική βία
«Δεν πρέπει να περιμένομεν μοιρολατρικώς την θεραπείαν εκ των άνω, ούτε από τους φορείς της επιστημονικής γνώσεως, ούτε από τους κυβερνώντες. Εκ των κάτω το φως. Τούτο ισχύει για πάσαν κοινωνικήν μεταρρύθμισην και πρόοδον» Δ. Γληνός 1925
Οι εκδηλώσεις βίας στη σχολική κοινότητα δεν είναι ένα νέο φαινόμενο. Κάθε μορφή βίας, λεκτική, σωματική, ψυχολογική, σεξουαλική, βανδαλισμός, έχει κατά καιρούς παρουσιαστεί. Ας μην ξεχνάμε ότι δράστες και θύματα της βίας μπορούν να γίνουν όλα τα παιδιά και σ’ όλα τα περιβάλλοντα. Εξάλλου οι περισσότεροι άνθρωποι είμαστε εν δυνάμει βίαιοι και ενεργοποιούμε αυτή μας την ιδιότητα όταν, για παράδειγμα, εμποδίζεται η ικανοποίηση μιας ζωτικής για μας σημασίας ανάγκη. Με λίγα λόγια δεν υπάρχουν βίαια ή «κακά» παιδιά, κάποια όμως απ’ αυτά γίνονται βίαια κάτω από ορισμένες συνθήκες, οι οποίες δημιουργούνται από την αλληλεπίδρασή τους με το περιβάλλον.
Και ενώ η αντιμετώπιση της σχολικής βίας έχει προβληματίσει τις κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία ενέκρινε το 1997 τη διοργάνωση διακρατικής διάσκεψης με τη συμμετοχή εμπειρογνωμόνων, κυβερνητικών εκπροσώπων και εκπαιδευτικών με σκοπό την προώθηση πολιτικών από τα κράτη-μέλη της για την πρόληψη της, στην Ελλάδα η σχολική βία δεν αναφέρεται πουθενά ως ένα αυτόνομο ζήτημα ούτε ακόμα και από το Υπουργείο Παιδείας για το οποίο δεν αποτελεί ιδιαίτερο στόχο.
Στο ίδιο πνεύμα και η ελληνική κοινωνία αρνείται επίμονα να αναγνωρίσει την ύπαρξη και τη σημασία του ιδιαίτερου φαινομένου ως μέρος της ζωής μιας γενιάς παιδιών που, σύμφωνα με έγκυρους υπολογισμούς , μέχρι την ηλικία των 14 ετών έχουν γίνει μάρτυρες 11.000 φόνων στην τηλεοπτική «πραγματικότητα». Έτσι στη χώρα μας επιλέξαμε να μιλούμε αδιαφοροποίητα για «αύξηση κρουσμάτων βίας στα σχολεία» και για «συμμορίες μαθητών», καθώς και να ενοχοποιούμε με ευκολία τις οικογένειες και να παθολογικοποιούμε τα ίδια τα άτομα. Επιπλέον η ανησυχία μας αυτή για τα «βίαια» παιδιά μοιάζει να κινητοποιείται , όχι μόνο γιατί μπορεί να υποφέρουν τα ίδια και οι οικογένειές τους , καθώς συχνά βρίσκονται στα όρια της επιβίωσης, αλλά γιατί φαίνεται πως διαταράσσουν την σταθερότητα και την κανονικότητα της κοινωνίας.
Σε ανάλογες, λοιπόν, κρίσεις η κοινωνία αναγκάζεται πρακτικά «να κατανοήσει εκ νέου» το φαινόμενο για να εκφράσει τη δημόσια ανησυχία της και να αναλάβει πρακτικές ρύθμισης. Στο πλαίσιο αυτών των ρυθμίσεων είναι σημαντικό να προκαλέσουμε τις κοινωνικές και πολιτισμικές παραδοχές μας για το τι είναι παιδί και πώς πρέπει να ζει την παιδική του ηλικία. Είναι σημαντικό να σταματήσουμε να συντηρούμε ιδεολογίες οι οποίες θεωρούν τα παιδιά «αθώα» και την παιδική ηλικία ως μια περίοδο ξένοιαστη, χαρούμενη και προστατευόμενη από τους ενήλικες, με αποτέλεσμα να τους αρνούμαστε την πρόσβαση στη γνώση και την εξουσία και να τα κάνουμε ευάλωτα και παθητικά. Η παιδική ηλικία είναι κοινωνικό αγαθό το οποίο οι σημερινές κοινωνίες δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν για όλα τα παιδιά, παρά μόνο για ορισμένες κατηγορίες που ζουν σε συγκεκριμένα κοινωνικοπολιτισμικά πλαίσια.
Όσον αφορά στην αντιμετώπιση της σχολικής βίας οι πετυχημένες παρεμβάσεις δεν επικεντρώνονται στο σχολικό εκφοβισμό και στην αστυνόμευση, αλλά υιοθετούν πρακτικές που απευθύνονται στο σχολείο ως όλο σε συνεργασία με την οικογένεια και τις τοπικές κοινότητες και το σημαντικότερο αναγνωρίζουν τα παιδιά ως ενεργητικούς κοινωνικούς φορείς δράσης. Η ενεργητική αυτή συμμετοχή των παιδιών στηρίζεται στις σύγχρονες απαιτήσεις για τη συμμετοχή τους στη συζήτηση και τις αποφάσεις για ζητήματα που τους αφορούν, στην επιστημονική διαπίστωση ότι τα ίδια τα παιδιά αποτελούν σημαντικές πηγές πληροφόρησης για το φαινόμενο της βίας και τέλος, στο ότι οποιαδήποτε παρέμβαση για αλλαγές είναι καταδικασμένη εάν οι προτεινόμενες αλλαγές δεν έχουν νόημα για τα ίδια τα άτομα στα οποία απευθύνονται οι παρεμβάσεις.
Με όρους ιατρικούς εάν ο «ασθενής» δεν θέλει να γιατρευτεί για οποιοδήποτε λόγο κάθε θεραπεία είναι μη αποτελεσματική. Η αναφορά αυτή στην Ιατρική είναι σκόπιμη δεδομένου ότι ο Δήμαρχος και ο σύμβουλος Παιδείας κάλεσαν επιλεκτικά κάποιους φορείς την Παρασκευή 14/10 για να προτείνουν λύσεις για την αντιμετώπιση φαινομένων σχολικής βίας στον Δήμο μας. Βέβαια, οι άμεσοι ενδιαφερόμενοι, τα παιδιά, έλειπαν και έτσι εμείς, σχεδόν όλοι, οι ενήλικες προτείναμε την ύπαρξη ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών για την αντιμετώπιση του «προβλήματος», αποποιούμενοι έτσι τις ευθύνες μας ως γονείς και κοινωνικοί φορείς. Ας γνωρίζουμε όμως ότι οι ψυχολόγοι δεν αποτελούν πανάκεια (φάρμακο θεραπευτικό για κάθε νόσο), δεδομένου ότι η ίδια η ψυχολογία εδώ και αρκετό καιρό κριτικάρει (Κριτική Ψυχολογία)τον εαυτό της για τις μεθόδους που χρησιμοποιεί και τις λύσεις που δίνει. Και ακόμη ας αναρωτηθούμε για το ότι, μήπως προτείνονται συνεχώς ψυχολόγοι για όλα τα συναφή «προβλήματα», επειδή οι θέσεις εργασίας τους είναι λίγες και θα πρέπει να απορροφηθούν?
Τελικά, ας σκεφτούμε τι έχουμε να κερδίσουμε και τι να χάσουμε αν αναγνωρίσουμε ότι τα παιδιά είναι επαρκείς και κριτικοί φορείς δράσης ικανοί να συμμετέχουν ουσιαστικά σε αποφάσεις που τους αφορούν, γνωρίζοντας, επιπλέον, ότι σταδιακά χάνουν την εμπιστοσύνη τους στην ικανότητα των μεγάλων να τα βοηθήσουν. Όπως τα ίδια λένε, οι μεγάλοι δεν τους καταλαβαίνουν και συνέχεια ηθικολογούν, ενδιαφέρονται να επιβάλλουν τις απόψεις τους και υποτιμούν τις εμπειρίες τους. Αυτό προφανώς προϋποθέτει την αναγνώριση και την ευθύνη ότι κύριοι συνομιλητές των παιδιών είναι οι «μεγάλοι». Και επειδή γνωρίζω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της θεωρίας είναι η πράξη, επιλέγω να αναφέρω και να παραπέμψω σε ένα ελληνικό πρόγραμμα, από τα πάρα πολλά ελληνικά και ξένα που υπάρχουν στο Διαδίκτυο, αντιμετώπισης της σχολικής βίας που εφάρμοσε το Βαρβάκειο Πειραματικό Γυμνάσιο, το οποίο έγινε με τη συμμετοχή μαθητών, ειδικών και καθηγητών και είχε άριστα αποτελέσματα.
ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ Ιωάννης
Ανεξ. Δημοτικός Σύμβουλος
Η αρχαία ελληνική σκέψη και ιδιαίτερα ο Πλάτωνας, θεωρεί ότι η πολιτική είναι πρωτίστως ηθική επιστήμη. Αυτό σημαίνει πως η πολιτική πράξη πρέπει να πλάθει πολίτες με ηθικό χαρακτήρα. Κατ' επέκταση, ο πολιτικός, εκείνος που κυβερνά, δεν έρχεται στην εξουσία για να εξυπηρετήσει τα προσωπικά, τα ιδιοτελή του συμφέροντα, αλλά τα συμφέροντα του συνόλου. Ο Αριστοτέλης σημειώνει ότι η ηθική είναι εκείνη που αποσκοπεί στην προσωπική ευτυχία του πολίτη, ενώ η πολιτική προάγει το γενικό καλό, την ευδαιμονία της πόλης.
Επιλέγω να συμμετέχω γιατί θεωρώ ύψιστο καθήκον μου την εφαρμογή των παραπάνω.-
ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ Ιωάννης
-------------------------------------------------------------------------------------------Σχολεία και κινητά τηλέφωνα
Είναι κοινά αποδεκτό ότι τα παιδιά χρησιμοποιούν ευρέως την κινητή τηλεπικοινωνία, η οποία δημιουργεί από τη μια μεριά, νέες μορφές επικοινωνίας όπως τα μηνύματα «καληνύχτας» και από την άλλη, νέα προβλήματα όπως SMS μηνύματα με σαρκασμό και χιούμορ που εύκολα παρεξηγούνται.
Μελέτες που έχουν γίνει στη Φινλανδία, στη Νορβηγία και στην Ελλάδα σχετικές με τον προσδιορισμό των αιτιών χρησιμοποίησης της κινητής τηλεφωνίας από τους νέους, έδειξαν ότι τα παιδιά είναι πρόθυμα ν’ ακολουθήσουν το φαινόμενο της «ασύρματης ζωής» σε μια κοινωνία που το κινητό χτυπάει συνεχώς και η κοινωνική ζωή στηρίζεται σε διαρκείς συνδέσεις. Κατά αυτό τον τρόπο ενώ το κινητό τηλέφωνο αρχικά αγοράστηκε και χρησιμοποιήθηκε για λόγους επικοινωνίας με τους εργαζόμενους ή μη γονείς (λόγοι ασφάλειας) , αργότερα εύκολα οικειοποιήθηκε το ρόλο ενός ηλεκτρονικού παιχνιδιού και το ρόλο επικοινωνίας μεταξύ των συνομηλίκων.
Το κινητό τηλέφωνο είναι αναμφίβολα ένα από τα κυρίαρχα στοιχεία της κουλτούρας των παιδιών και των ενηλίκων. Είναι ένα προϊόν της σύγχρονης τεχνολογίας που μπορεί να ενεργεί σε διάφορα επίπεδα ως δήλωση μόδας, ως σήμα αναγνώρισης , ως μέσο επικοινωνίας. Κατά συνέπεια θεωρώ ότι η χρήση του θα πρέπει να ακολουθεί την ιεραρχία των ανθρώπινων αναγκών , η οποία ιεραρχία μπορεί να ορίζεται διαφορετικά σε κάθε κοινωνία, σε κάθε κοινωνική ομάδα και σε κάθε συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο.
Όσον αφορά στην απαγόρευση ή μη των κινητών τηλεφώνων στα σχολεία, δεδομένου ότι σε μερικές χώρες χρησιμοποιείται ως εποπτικό μέσο διδασκαλίας, θεωρώ ότι η απαγόρευση δε θα λύσει κανένα πρόβλημα όπως δε λύνουν ποτέ οι απαγορευτικοί νόμοι τα φαινόμενα της βίας ή της εγκληματικότητας. Η δαιμονοποίηση του κινητού τηλεφώνου η οποία προκαλεί έναν ηθικό πανικό δεν είναι η ουσία του φαινομένου της «ασύρματης γενιάς».Είναι παράξενο το πώς εμείς οι «μεγάλοι» βλέπουμε και κρίνουμε τον κόσμο των παιδιών υπό το πρίσμα της υποτιθέμενης «παιδικής αθωότητας», η οποία ποτέ δεν υπήρξε γιατί τα παιδιά δεν είναι «άγραφοι χάρτες» αλλά είναι οι καλύτεροι καταγραφείς της ιστορίας των μεγάλων.
ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ Ιωάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου